Embesil Nasıl Yazılır? TDK'ye Göre Doğru Yazımı
Dilin bu küçük ama önemli köşelerinde gezinmek keyifli bir iş. Kelimelerin doğru yazımı, özellikle günlük hayatta sıkça karşılaşılan ama biçim olarak karıştırılanlar söz konusu olduğunda, hem iletişim kalitesini hem de yazının ciddiyetini artırıyor. Şimdi ise, “embesil” ve “enbesil” ikilemine bir ışık tutalım.
Doğru Yazım: Embesil
Türkçede sıkça kullanılan bu kelimenin doğru biçimi “embesil” şeklindedir. Bu yazım, TDK sözlüğünde yer alan ve kabul edilen tek biçimdir. Kelimenin kökeni Fransızca imbécile sözcüğünden gelir; zamanla Türkçede ses uyumuna ve kullanım alışkanlıklarına göre embesil hâlini almıştır.
Günlük konuşmada zaman zaman “enbesil” gibi kaymalar duyulsa da, bunlar tamamen halk ağzı ve hatalı biçimlerdir. Yazılı dilde, resmi metinlerde ve akademik çalışmalarda daima embesil kullanılmalıdır.
Kelimeler yüzeyde kaba bir tınıya sahip olabilir ama kökenleri aslında nötrdür; anlamı “zekâ seviyesi düşük, aptalca davranan kişi” şeklinde açıklanabilir. Elbette bu tür kelimelerin dikkatli ve doğru bağlamda kullanılması hem etik hem de dilsel açıdan daha sağlıklıdır.
Örnek cümle:
Embesil olduğunu düşündüğü için değil, davranışını mantıksız bulduğu için uyardı.
Yanlış Yazım: Enbesil
“Enbesil” biçimi Türkçede doğru kabul edilmez. TDK bu yazımı listelemez ve hiçbir resmi kaynakta doğru şekil olarak önerilmez. Ses olarak kulağa yakın geldiği için zamanla halk arasında yer etmiş olsa da, yazı dilinde yeri yoktur.
Bu yanlış yazımın ortaya çıkış nedeni genelde konuşma dilindeki telaffuz kaymalarıdır. Özellikle hızlı konuşulduğunda “em” sesi “en” şeklinde algılanabiliyor. Fakat bu tamamen işitsel bir yanılsamadır.
Örnek kullanım (yanlış):
“Bu kadar enbesil davranma.”
Yazıda bu kullanım hatalıdır ve düzeltilmesi gerekir.
Kelimeler bazen küçük bir harfle kayıp gidebiliyor ama dil, bu hassas detayların toplamı. “Embesil” doğru ve standart biçimdir; “enbesil” ise sadece yanlış bir varyant. Yazarken doğru kullanmak, metnin hem doğruluğunu hem de profesyonelliğini güçlendirir.