Esef Nasıl Yazılır? TDK'ye Göre Doğru Yazımı
“Esef” kelimesi Arapça kökenlidir ve “üzüntü, keder duyma, hayıflanma, pişmanlık” gibi anlamlara gelir. Duygusal bir ton barındırır; çoğu zaman bir duruma duyulan incinmişlik ya da üzüntüyü belirtmek için kullanılır. TDK sözlüğünde de kelime yalnızca “esef” biçiminde yer alır. Bunun dışında herhangi bir alternatif yazım bulunmaz.
Günlük hayattan kısa bir kullanım örneği:
“Yaşanan olaya gerçekten esef ediyorum.”
Bu cümlede kelime, hem doğru yazımıyla hem de doğru anlamıyla kullanılmıştır.
Doğru Yazım: Esef
Esef kelimesi, TDK’ye göre tek doğrusu bu şekildedir. Kelimenin içinde “h” harfi yoktur.
Sözcüğün doğru kullanımına örnek:
“Toplantıya kimsenin hazırlıksız gelmesine büyük esef duydum.”
Bu örnekte “esef duymak” ifadesi, Türkçede sık kullanılan bir kalıptır ve olumsuz bir olay karşısında duyulan üzüntüyü belirtir.
Yanlış Yazım: Eshef
Bu kelime Türkçe sözlüklerde yer almaz ve TDK tarafından kabul edilen bir yazım değildir. “Eshef” biçimi tamamen telaffuz yanılgısından kaynaklanan hatalı bir kullanım olarak değerlendirilir. Yazım hatası olduğu için resmî metinlerde, akademik çalışmalarda ya da herhangi bir doğru Türkçe kullanımında yer almamalıdır.
Yanlış kullanıma örnek:
“Bu duruma derin eshef duyuyorum.”
Bu kullanımın doğru hâli:
“Bu duruma derin esef duyuyorum.”
Türkçede kelimelerin kökeni bazen telaffuzu etkileyebilir ama yazım her zaman standarda bağlı kalır. “Esef” kelimesi de bunun güzel bir örneği. Doğru yazımı bilinip doğru biçimde kullanıldığında anlatımı daha temiz, daha güçlü hâle getirir. Bu tarz kelimeler üzerine çalışmak, dil bilincini de taze tutar ve yazılı iletişimde fark yaratır.